Faruk Bildirici’den Fatih Portakal göndermeli ‘bilirkişi’ yorumu: Haber yapmak niye suç olsun?

Medya Ombudsmanı Faruk Bildirici, ‘Bilirkişiyi haber yapmak niye suç olsun?’ başlıklı bir yazı yayımladı.

Yazısında bilirkişi haberlerinin ardından yapılan gözaltı ve tutuklamalara tepki gösteren Bildirici, “Bilirkişiler yargı görevi yerine getirmezler, mahkemelerde görüşüne başvurulan uzman kişilerdir. Bilirkişiler ve hazırladıkları raporları eleştiriden muaf tutulamazlar. Eleştirmek de hedef göstermek anlamına gelmez.
Özel bir gizlilik kararı yoksa yargılamalar gibi bilirkişi raporları da alenidir. O yüzden bilirkişi raporları yazılırken bilirkişilerin isimlerine de haberlerde yer verilir” dedi.

FATİH PORTAKAL GÖNDERMESİ

“Öncelikli görevimiz gözaltına alınan meslektaşlarımıza destek olmak, dayanışmak ve hukuksuzluğa karşı çıkmaktı” diyen Bildirici, “Fatih Portakal ise sahiplenmek, destek olmak ve dayanışmak yerine eleştiriyi öne çıkardı, hem de yanlış üslup ve yanlış zamanlamayla” ifadelerine yer verdi.

‘METİN OLARAK YAYIMLANABİLİRDİ’

“Belli ki, birkaç dakika içinde verilen hızlı bir yayın kararı söz konusu” diyen Bildirici, şöyle devam etti:

“Barış Pehlivan, bilirkişiye kendisini tanıtıyor ama sesini kaydettiğini söylemiyor, kayıt için izin almıyor. İzinsiz olduğu için de ses kaydının yayımlanması gazetecilik meslek etiği açısından sorunlu. Nitekim Türkiye Gazetecilik Hak ve Sorumluluk Bildirgesi’nde ‘Sahibinin izni dışında belge, fotoğraf, ses veya görüntü, ancak doğrudan kamu yararı bulunması ve başka şekilde elde edilmeyeceğine kesin kanaat getirilmesi halinde alınabilir’ deniliyor. Evrensel gazetecilik ilkesi böyle. Kuşkusuz bilirkişinin sözlerinde kamu yararı, dolayısıyla haber değeri vardı. Metin olarak yayımlanmasında engel de yoktu, öyle yayımlanabilirdi. Zaten bilirkişi Satılmış Büyükcanayakın, ses kaydını bilmese de gazeteciyle konuştuğunun farkında, soruları ona göre yanıtlıyor. Kaldı ki, ses kaydının yayımlanmasında metin olarak yayımlanmasından daha üstün bir kamu yararı yoktu. Hatta haber olarak yayımlansa bilirkişinin nerede oturduğu gibi gereksiz ayrıntılar duyurulmamış, toplum yeterli biçimde bilgilendirilmiş olurdu.”

(ALINTI)